 Wysłany: Nie 12:32, 11 Mar 2007 Temat postu: Ludzie |
|
| Pierwszy statek z ludźmi przypłynął do południowych granic Alagaesii dokładnie dwa tysiące siedemset cztery lata temu według rachuby krasnoludów. Był to jednak tylko jeden statek z dwudziestoma wojownikami. Podczas badania terenu ludzie natknęli się na knurlan i wymienili z nimi podarki, potem jednak odpłynęli.
Za właściwą datę przybycia ludzi do Alagaesii należy uznać dzień odległy o prawie dwa tysiące lat do przodu, czyli około osiemset lat temu. Wtedy to król Palancar przypłynął wraz ze swoim ludem na te ziemie. W poszukiwaniu ziemi do życia natknęli się na dolinę zwaną później doliną Palancar. Było to jedyne miejsce nadające się do zamieszkania, które nie było zajęte przez elfy, krasnoludy bądź smoki. Tam król zaczął budować swoje państwo. Wkrótce chcąc poszerzyć swoje granice wypowiedział on wojnę elfom, choć niczym go nie sprowokowali. Ludzie nie mogli się mierzyć siłą z elfami i szybko ponosili porażki. Przerażeni doradcy Palancara próbowali przekonać go o zakończenia wojny, jednak on nie słuchał mądrych rad. Możnowładcy zwrócili się więc z traktatem do elfów bez wiedzy króla. Piękny Lud pomógł odebrać władze królowi i wygnał go, jednak ten odmówił opuszczenia doliny. Elfy zbudowały więc warownie Ristvak’baen by Jeźdźcy mogli pilnować Palancara. Wkrótce cały ród ogarnęły krwawe waśnie i spory. Stał się on cieniem dawnej świetności, jednak potomkowie króla nigdy nie odeszli i ich krew wciąż krąży w żyłach mieszkańców Carvahall i Therinsfordu. Tak ludzie pojawili się i zamieszkali w Alagaesii i podobnie jak każda inna rasa mają swoje religie i przesądy. Są one związane głównie z odpędzaniem pecha. Ludzie są bardziej płodni niż elfy jednak niewiele dzieci przeżywa pierwsze 5,6 lat. Według ludzi mężczyzna osiąga dojrzałość w wieku 16 lat i wyprawiane jest wtedy huczne przyjęcie. Inny zwyczaj nakazuje, aby spytać ojca młodej panny o pozwolenie na ślub, natomiast spłodzenie dziecka poza małżeńskim łożem jest skandalem i powodem do wielkiego wstydu. Ludzie nie są tak silni i wysportowani jak elfy, choć dorównują im wzrostem. Nie mają też siły tak dużej jak krasnoludy, jednak posługują się ich runami i przystosowali je do swojego języka. Inteligencją dorównują obu rasom i maja wśród siebie poetów równie utalentowanych jak Piękny Lud. Nie są też nieśmiertelni ani długowieczni jak krasnoludy, mają jednak własną, bardzo bogatą kulturę. |
|
